Al haar vechtlust, optimisme en vertrouwen ten spijt krijgt de ziekte onze moeder/mem en beppe Wietske er de komende tijd toch onder. Dat doet haar, ons en al die anderen die haar lief zijn en liefhebben veel pijn. Zondag hebben we als drie kinderen nog eens overleg gehad over wat er de komende tijd moet gebeuren. Wat ons te wachten staat, is voor ons ook ongewis. Wij zullen het uiterste doen, gesteund door familie en vrienden en het personeel uit de zorg, om Wiets in haar eigen vertrouwde huis bij De Beekwal tot het einde te begeleiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten